05/09/2012، 05:00 PM
هورمونهاي موثر بر قند خون:
هورمونها در ساخت و پرورش عضلات نقش بسيار مهمي دارند. کسب اطلاع در مورد اين دسته از مواد شيميايي شما را در ساختن عضلاتي ستبر و زيبا ياري مي کند. در اين مقاله دو هورمون بسيار مهم که نقش تعيين کننده اي در پرورش عضلات نيز دارند را مورد بررسي قرار خواهيم داد. نخست اجازه دهيد تا تعريف مختصري از هورمون ارائه دهيم. هورمونها را به عبارت خيلي ساده مي توان پيام رسانهايي شيميايي ناميد که در بدن جانداران اعم از انسان، حيوانات و گياهان يافت شده و ارتباط بين سلولها را برقرار مي کند. اين دسته از مولکولها که پيامبران (پيام رسانان) شيميايي بدن نيز ناميده مي شوند، فرايند رشد و توسعه عضلاني بدن را تحت کنترل خود داشته،عملکرد بافتهاي مختلف را کنترل کرده و متابوليسم (فرايند سوختن و آزاد شدن انرژي موجود در غذا) را تنظيم مي کند. اين دسته از مواد نه تنها تمام فرايند ها و فعاليتهاي حياتي ما را تحت کنترل دارند بلکه تاثير بسيار شديدي بر خلق و خوي و حالتهاي رواني ما نيز دارند. پرداختن به همه هورمونهاي بدن فرصتي در حد دهها و بلکه صدها جلد کتاب قطور و پر حجم را طلب مي کند اما در اين مجال اندک تنها دو نمونه از مهم ترين آنها را بررسي مي کنيم:
انسولين:
تزريق نمونه هاي حيواني اين هورمون عليرغم اينکه ممنوع است، اما امروزه در بين ورزشکاران تا حدود زيادي شايع و معمول شده است. اين هورمون در پانکراس تهيه شده و وظيفه تنظيم قند خون را در بدن بر عهده دارد. ترشح مقادير ناکافي اين هورمون و همچنين مقاومت انسوليني که به طور ژنتيکي و يا در اثر مصرف افراطي قند در دوران جواني و ... در گيرنده هاي حساس به اين هورمون، موجب بروز بيماري ديابت در انسان مي گردد. ترشح اين هورمون و ورود آن در خون با کم شدن غلظت قند در خون همراه خواهد بود. زماني که غذاي شيرين مي خوريد، بدن شما براي کاستن از حجم قند موجود در خون و براي تنظيم قند خون، انسولين بيشتري را ترشح کرده و وارد خون مي کند. بدن شما براي حفظ تعادل پايدار در درون خود مدام در تلاش و تقلاست. از فعاليتهاي بدن در اين راستا مي توان به ترشح هورمونهاي مختلف اشاره کرد.
بدني که سالم باشد، به هر طريقي که شده، از بالاتر رفتن و يا از افت قند خون جلوگيري مي کند. ترشح انسولين بيشتر موجب انتقال قندهاي موجود در خون به عضلات و بافتهاي چربي شده و به اين طريق قند خون را تنظيم و تعديل مي کند. اهميت انسولين براي ورزشکاران در اين نقطه حساس بيش از پيش هويدا مي شود. انسولين هورموني آنابوليک است و توانايي بدن براي جذب و استفاده بيشتر از اسيد هاي آمينه را افزايش مي دهد.
گفته مي شود که بهترين زمان براي افزودن بر ترشح طبيعي هورمون تستوسترون، زماني است که در خواب هستيد و يا يک جلسه تمرين سنگين و طاقت فرسا را پشت سر گذاشته ايد. در اين دو حالت، حساسيت گيرنده هاي موجود در عضلات شما در بالاترين حد خود قرار دارد. براي تحريک ترشح طبيعي هورمون انسولين مي توان از قندهايي که شاخص گليسمي بالايي دارند، استفاده نمود. لازم به ذکر است که اين دسته از قندها در مقاله اي که چندي قبل در همين نشريه و به قلم اين حقير ترجمه شده و به چاپ رسيده بود، مورد بررسي قرار گرفته بودند. از اين دسته از قندها مي توان به عسل اشاره کرد. خوردن اين ماده مغذي طبيعي در صورتي که به همراه مصرف مکملهاي پروتئيني باشد، با افزايش ميزان ترشح طبيعي هورمون عضله ساز انسولين، گلوکوز و به تبع آن اسيد آمينه هاي موجود در مکمل مصرفي تان را به سمت عضلات هدايت کرده و افزايش حجم و قدرت بدني را براي شما امکان پذير خواهد کرد. همچنين اين موضوع نيز امروزه اثبات شده است که افزايش ميزان ترشح طبيعي انسولين در بدن از شکسته شدن و تجزيه شدن پروتئين در عضلات که معمولا پس از پرداختن به تمربن روزانه در بدن آدمي رخ مي دهد نيز به خوبي جلوگيري مي کند.بنابراين مي توان گفت که انسولين بيشتر به معني احياي سريع و فوري ذخاير گليکوژن، هدايت قند و اسيد آمينه هاي بيشتر به عضلات، سنتز پروتئين بيشتر در عضلات و بروز حالتهاي آنابوليک در بدن خواهد بود.
قبل از اينکه يک بطري عسل را سر بکشيد به اين دو هشدار نيز توجه داشته باشيد که اولا عسل طبيعي و مرغوب به لطف گرم بودن بازار دغل کاري و قلابي سازي در ايران، امروزه ديگر به کيميايي بدل گرديده است که فقط در قصه ها و افسانه ها يافت مي شود و ثانيا ترشح انسولين بيشتر عوارضي را نيز در پي دارد.افزايش ميزان ترشح انسولين علاوه بر افزايش سنتز پروتئين در عضلات با تشديد فرايند چربي سازي در بدن نيز همراه خواهد بود. زماني که اين هورمون در بدن ترشح مي شود، کبد شروع به تبديل کردن گلوکوز به گليکوژن کرده و محصول نهايي را در خود ذخيره مي کند. اين عمل زماني که تمرين سخت روزانه را پشت سر گذاشته ايد و کبد شما از گليکوژن تهي شده است، مطلوب است اما در صورتي که بدن شما اشباع از گليکوژن باشد، گليکوژن اضافي به چربي تبديل شده و در قسمتهاي مختلف بدن و از جمله در اطراف شکم، پاها و باسن ذخيره مي شود.
گلوکاگون:
گلوکاگون نيز هورموني است که در پانکراس توليد مي شود. اين هورمون نيز وظيفه و نقش مهمي در تنظيم قند خون دارد. برخلاف انسولين که قند خون را به سمت سلولها هدايت کرده و از تجمع آن در محيط خون کم مي کند، اين هورمون زماني که فرد با افت قند خون مواجه شده باشد، ترشح شده و قند خون را بالا مي برد. وجود گلوکوز براي بالا رفتن قند خون الزامي است. در صورتي که بدن با کمبود گلوکوز مواجه باشد، براي تامين اين ماده باارزش و انرژي زا، ابتدا گليکوژن موجود در کبد را به گلوکوز تبديل کرده و آن را به مصرف انرژي زايي مي رساند اما در صورتي که نياز بدن به انرژي با اين کار مرتفع نگردد، بدن مجبور به تجزيه بافت عضلاني و آزاد کردن انرژي نهفته در آن مي شود.
به بيان ساده مي توان گفت که گلوکاگون بر خلاف انسولين که هورموني آنابوليک و عضله ساز است، هورموني کاتابوليک و عضله سوز بوده و موجب تجزيه شدن عضلات مي گردد. به قول قديمي ها شناختن دشمن گام اول پيروزي است.
براي جلوگيري از ترشح بيش از حد هورمون گلوکاگون و براي پيشگيري موثر از تجزيه شدن پروتئين در عضلات، ناگزير از مصرف مقادير کافي قند در طول روز هستيد. قندهايي که شاخص گليسمي پايين داشته باشند، بدون اينکه موجب ترشح مقادير زيادي از انسولين بشوند، ذخاير گليکوژن و قند موجود در کبد و عضلات را به خوبي احيا کرده و فرد را از تجربه کرده حالتهاي کاتابوليک در امان نگه مي دارند.
قند خون نرمال:
قند خون آدمي معمولا حد نرمالي داشته و بين 70 ميلي گرم در دسي ليتر و 110 ميلي گرم در دسي ليتر متغيير است.
هورمونها در ساخت و پرورش عضلات نقش بسيار مهمي دارند. کسب اطلاع در مورد اين دسته از مواد شيميايي شما را در ساختن عضلاتي ستبر و زيبا ياري مي کند. در اين مقاله دو هورمون بسيار مهم که نقش تعيين کننده اي در پرورش عضلات نيز دارند را مورد بررسي قرار خواهيم داد. نخست اجازه دهيد تا تعريف مختصري از هورمون ارائه دهيم. هورمونها را به عبارت خيلي ساده مي توان پيام رسانهايي شيميايي ناميد که در بدن جانداران اعم از انسان، حيوانات و گياهان يافت شده و ارتباط بين سلولها را برقرار مي کند. اين دسته از مولکولها که پيامبران (پيام رسانان) شيميايي بدن نيز ناميده مي شوند، فرايند رشد و توسعه عضلاني بدن را تحت کنترل خود داشته،عملکرد بافتهاي مختلف را کنترل کرده و متابوليسم (فرايند سوختن و آزاد شدن انرژي موجود در غذا) را تنظيم مي کند. اين دسته از مواد نه تنها تمام فرايند ها و فعاليتهاي حياتي ما را تحت کنترل دارند بلکه تاثير بسيار شديدي بر خلق و خوي و حالتهاي رواني ما نيز دارند. پرداختن به همه هورمونهاي بدن فرصتي در حد دهها و بلکه صدها جلد کتاب قطور و پر حجم را طلب مي کند اما در اين مجال اندک تنها دو نمونه از مهم ترين آنها را بررسي مي کنيم:
انسولين:
تزريق نمونه هاي حيواني اين هورمون عليرغم اينکه ممنوع است، اما امروزه در بين ورزشکاران تا حدود زيادي شايع و معمول شده است. اين هورمون در پانکراس تهيه شده و وظيفه تنظيم قند خون را در بدن بر عهده دارد. ترشح مقادير ناکافي اين هورمون و همچنين مقاومت انسوليني که به طور ژنتيکي و يا در اثر مصرف افراطي قند در دوران جواني و ... در گيرنده هاي حساس به اين هورمون، موجب بروز بيماري ديابت در انسان مي گردد. ترشح اين هورمون و ورود آن در خون با کم شدن غلظت قند در خون همراه خواهد بود. زماني که غذاي شيرين مي خوريد، بدن شما براي کاستن از حجم قند موجود در خون و براي تنظيم قند خون، انسولين بيشتري را ترشح کرده و وارد خون مي کند. بدن شما براي حفظ تعادل پايدار در درون خود مدام در تلاش و تقلاست. از فعاليتهاي بدن در اين راستا مي توان به ترشح هورمونهاي مختلف اشاره کرد.
بدني که سالم باشد، به هر طريقي که شده، از بالاتر رفتن و يا از افت قند خون جلوگيري مي کند. ترشح انسولين بيشتر موجب انتقال قندهاي موجود در خون به عضلات و بافتهاي چربي شده و به اين طريق قند خون را تنظيم و تعديل مي کند. اهميت انسولين براي ورزشکاران در اين نقطه حساس بيش از پيش هويدا مي شود. انسولين هورموني آنابوليک است و توانايي بدن براي جذب و استفاده بيشتر از اسيد هاي آمينه را افزايش مي دهد.
گفته مي شود که بهترين زمان براي افزودن بر ترشح طبيعي هورمون تستوسترون، زماني است که در خواب هستيد و يا يک جلسه تمرين سنگين و طاقت فرسا را پشت سر گذاشته ايد. در اين دو حالت، حساسيت گيرنده هاي موجود در عضلات شما در بالاترين حد خود قرار دارد. براي تحريک ترشح طبيعي هورمون انسولين مي توان از قندهايي که شاخص گليسمي بالايي دارند، استفاده نمود. لازم به ذکر است که اين دسته از قندها در مقاله اي که چندي قبل در همين نشريه و به قلم اين حقير ترجمه شده و به چاپ رسيده بود، مورد بررسي قرار گرفته بودند. از اين دسته از قندها مي توان به عسل اشاره کرد. خوردن اين ماده مغذي طبيعي در صورتي که به همراه مصرف مکملهاي پروتئيني باشد، با افزايش ميزان ترشح طبيعي هورمون عضله ساز انسولين، گلوکوز و به تبع آن اسيد آمينه هاي موجود در مکمل مصرفي تان را به سمت عضلات هدايت کرده و افزايش حجم و قدرت بدني را براي شما امکان پذير خواهد کرد. همچنين اين موضوع نيز امروزه اثبات شده است که افزايش ميزان ترشح طبيعي انسولين در بدن از شکسته شدن و تجزيه شدن پروتئين در عضلات که معمولا پس از پرداختن به تمربن روزانه در بدن آدمي رخ مي دهد نيز به خوبي جلوگيري مي کند.بنابراين مي توان گفت که انسولين بيشتر به معني احياي سريع و فوري ذخاير گليکوژن، هدايت قند و اسيد آمينه هاي بيشتر به عضلات، سنتز پروتئين بيشتر در عضلات و بروز حالتهاي آنابوليک در بدن خواهد بود.
قبل از اينکه يک بطري عسل را سر بکشيد به اين دو هشدار نيز توجه داشته باشيد که اولا عسل طبيعي و مرغوب به لطف گرم بودن بازار دغل کاري و قلابي سازي در ايران، امروزه ديگر به کيميايي بدل گرديده است که فقط در قصه ها و افسانه ها يافت مي شود و ثانيا ترشح انسولين بيشتر عوارضي را نيز در پي دارد.افزايش ميزان ترشح انسولين علاوه بر افزايش سنتز پروتئين در عضلات با تشديد فرايند چربي سازي در بدن نيز همراه خواهد بود. زماني که اين هورمون در بدن ترشح مي شود، کبد شروع به تبديل کردن گلوکوز به گليکوژن کرده و محصول نهايي را در خود ذخيره مي کند. اين عمل زماني که تمرين سخت روزانه را پشت سر گذاشته ايد و کبد شما از گليکوژن تهي شده است، مطلوب است اما در صورتي که بدن شما اشباع از گليکوژن باشد، گليکوژن اضافي به چربي تبديل شده و در قسمتهاي مختلف بدن و از جمله در اطراف شکم، پاها و باسن ذخيره مي شود.
گلوکاگون:
گلوکاگون نيز هورموني است که در پانکراس توليد مي شود. اين هورمون نيز وظيفه و نقش مهمي در تنظيم قند خون دارد. برخلاف انسولين که قند خون را به سمت سلولها هدايت کرده و از تجمع آن در محيط خون کم مي کند، اين هورمون زماني که فرد با افت قند خون مواجه شده باشد، ترشح شده و قند خون را بالا مي برد. وجود گلوکوز براي بالا رفتن قند خون الزامي است. در صورتي که بدن با کمبود گلوکوز مواجه باشد، براي تامين اين ماده باارزش و انرژي زا، ابتدا گليکوژن موجود در کبد را به گلوکوز تبديل کرده و آن را به مصرف انرژي زايي مي رساند اما در صورتي که نياز بدن به انرژي با اين کار مرتفع نگردد، بدن مجبور به تجزيه بافت عضلاني و آزاد کردن انرژي نهفته در آن مي شود.
به بيان ساده مي توان گفت که گلوکاگون بر خلاف انسولين که هورموني آنابوليک و عضله ساز است، هورموني کاتابوليک و عضله سوز بوده و موجب تجزيه شدن عضلات مي گردد. به قول قديمي ها شناختن دشمن گام اول پيروزي است.
براي جلوگيري از ترشح بيش از حد هورمون گلوکاگون و براي پيشگيري موثر از تجزيه شدن پروتئين در عضلات، ناگزير از مصرف مقادير کافي قند در طول روز هستيد. قندهايي که شاخص گليسمي پايين داشته باشند، بدون اينکه موجب ترشح مقادير زيادي از انسولين بشوند، ذخاير گليکوژن و قند موجود در کبد و عضلات را به خوبي احيا کرده و فرد را از تجربه کرده حالتهاي کاتابوليک در امان نگه مي دارند.
قند خون نرمال:
قند خون آدمي معمولا حد نرمالي داشته و بين 70 ميلي گرم در دسي ليتر و 110 ميلي گرم در دسي ليتر متغيير است.